Uciążliwa dla maluchów oraz dla otoczenia kolka dziecięca nie jest łatwa do wyeliminowania tradycyjnymi metodami, niekiedy też trudno ją jednoznacznie zdiagnozować.

Uciążliwa dla maluchów oraz dla otoczenia kolka dziecięca nie jest łatwa do wyeliminowania tradycyjnymi metodami, niekiedy też trudno ją jednoznacznie zdiagnozować. Przede wszystkim należy zacząć od upewnienia się, że mamy do czynienia z kolką i od wyeliminowania innych chorób, zwłaszcza chorób układu pokarmowego. Przyjmuje się, że o kolce można mówić, gdy dolegliwość pojawia się przez trzy godziny dziennie, co najmniej trzy razy w tygodniu, przez okres trzech tygodni. Kolka zazwyczaj objawia się już u noworodków, w pierwszych tygodniach życia, a nasilenie jej objawów przypada na drugi miesiąc życia dziecka. Z kolką zazwyczaj mamy do czynienia wieczorami. Najczęstszymi objawami kolki jest rozdrażnienie dziecka i płacz, niemowlę nie daje się uspokoić, a zachowanie maleństwa może wskazywać na dolegliwości układu pokarmowego (wzdęcia, rozstrój żołądka, podkulanie nóżek). Długotrwały wieczorny płacz skutkuje także problemami ze snem.

Dotychczas nie zdefiniowano jednoznacznie przyczyn powstawania kolek u niemowląt, dlatego warto przyjrzeć się temu, co ma do powiedzenia w tym temacie osteopatia. Trzeba jednak pamiętać, że przytaczane poniżej możliwe źródła kolek u niemowląt są pewnym generalizowaniem i – jak zwykle w przypadku osteopatii – należy rozpatrywać każdy przypadek indywidualnie.

Osteopatia zakłada, że zdrowy organizm pozostaje w stanie homeostazy, a procesy zachodzące w organizmie są wzajemnie ze sobą powiązane. Chociaż kolka u niemowląt wydaje się być związana wyłącznie z jamą brzuszną, osteopaci w leczeniu tej choroby skupiają się przede wszystkim na główce dziecka. Zdaniem wielu osteopatów kolka jest spowodowana uciskiem lub podrażnieniem nerwu błędnego. Do uszkodzenia może dojść podczas porodu, niezależnie od tego, czy poród nastąpił poprzez cesarskie cięcie, czy też siłami natury, zwłaszcza, jeśli poród siłami natury był porodem zabiegowym. Osteopaci twierdzą, że poród jest dla dziecka na tyle traumatycznym i nagłym przeżyciem, że może on „sprowokować” system nerwowy do przesadnej reakcji, której skutkiem może być między innymi kolka. Kolejną przyczyną kolki u niemowląt może być nadwrażliwe jelito, co z kolei może stanowić odpowiedź organizmu na stres, choć według innej teorii kolka to przejaw napięć w obrębie klatki piersiowej, jamy brzusznej oraz miednicy.

W przypadku kolki niemowlęcej osteopaci zalecają cykl zabiegów, mających na celu zmniejszenie napięcia w czaszce dziecka. Zanim osteopata przejdzie do właściwych zabiegów przeprowadzi szczegółowy wywiad, wypytując między innymi o przebieg ciąży i poród. Następnie podczas manualnego badania osteopata będzie starał się wyczuć napięcia oraz naprężenia w tkankach i w delikatny sposób doprowadzi do rozluźnienia wspomnianych napięć. Terapia cranio – sacralna mimo swej delikatności jest skuteczną formą osteopatii dla dzieci w każdym wieku, zwłaszcza dla niemowląt. Już po pierwszym zabiegu można zaobserwować u dzieci większy spokój oraz lepszy i dłuższy sen. Podczas kolejnych spotkań rodzice często informują, że zabieg wyraźnie poprawił apetyt dziecka. Należy jednak pamiętać, że oprócz terapii osteopatycznej ważne jest przestrzeganie na co dzień odpowiedniej diety, dopilnowanie, by dziecku odbiło się po jedzeniu oraz zagwarantowanie maleństwu bliskiego kontaktu z najbliższymi.